Happy family VII
Alvorens ik rond 1980 de recensentenstapel ontdekte, greep ik allereerst in de spaarpot en vanaf pakweg 1971 in de magere middelbare-scholierenbeurs (en op het internaat – verjaard, verjaard – ook weleens in de goedgevulde kluis van een dokters-, notaris of fabrikantenzoontje) om een boek zelf in bezit te krijgen, het na het maximale aantal verlengingen niet retour te hoeven brengen naar de Openbare leeszaal in Amsterdam-West. (meer…)